Падтрымаць каманду Люстэрка
Беларусы на вайне
  1. «У меня нет буквально никаких перспектив, и я буквально никому не нужен». Роман Протасевич рассказал, «как обстоят дела»
  2. Антирекорд за 15 лет. В Беларуси была вспышка «самой заразной болезни» — получили закрытый документ Минздрава
  3. Битва за частный сектор: минчане отказываются покидать дома ради нового парка
  4. «Не думаю, что что-то страшное». Попытались устроиться в госорганизации с подписью на последних выборах не за Лукашенко — что вышло
  5. «Пути молодых мужчин и женщин расходятся»? Откуда растут ноги у тренда, о котором эксперты давно бьют тревогу (но лучше не становится)
  6. Путин отклонил предложение США и Украины о 30-дневном прекращении огня — эксперты о ситуации на войне
  7. «Беларусов действительно много». Поговорили с мэром Гданьска о наших земляках в городе, их бизнесе, творчестве и дискриминации
  8. Госсекретарь США заявил, что Трамп готов бросить попытки помирить Украину и Россию и «двигаться дальше» — при каком условии
  9. Правозащитники: В Дзержинске проводят задержания и обыски, повод — послевыборные протесты
  10. Путин объявил «пасхальное перемирие» на фронте
  11. Что стало с «крышей» Бондаревой? Артем Шрайбман порассуждал, почему известная активистка оказалась за решеткой
  12. Почему Лукашенко больше не отпускает политзаключенных? И зачем КГБ устроил облавы на риелторов? Спросили у политического аналитика
Читать по-русски


/

Дзяржтэлеканал «Беларусь 1» паказаў айцішніка Дзяніса Маркіна, які вярнуўся ў Беларусь пасля жыцця ў Іспаніі праз камісію па памілаванні. Ён расказаў пра сваё расчараванне Еўропай, але, улічваючы вядомыя выпадкі ціску на эмігрантаў, якія вярнуліся, безумоўна давяраць такім заявам складана.

Денис Маркин. Скриншот видео "Беларусь 1"
Дзяніс Маркін. Скрыншот відэа «Беларусь 1»

Ён пераехаў у Іспанію ў 2022 годзе. Яго працадаўца прапанаваў павышэнне, добрую зарплату і поўную падтрымку рэлакацыі. Дзяніс Маркін пагадзіўся, бо вырашыў, што нельга адмаўляцца, калі выпадае такі шанец.

«Барселона, мора. Усё выглядала цудоўна, — успамінае ён. — Вялікая дапамога кампаніі ў пераездзе. Мы пагадзіліся і ў кастрычніку пераехалі з сям’ёй, сына адразу там адправілі ў школу. Тады здавалася, што гэта ўсё добра, але цяпер прыехалі, усё роўна аднагодкі яго пайшлі наперад у навучанні. Там ён вучыўся ў пятым класе, сюды мы вярнуліся, гэта чацвёрты клас, трошачкі адстаў».

Паводле яго словаў, жыццё ў Барселоне аказалася не такім прывабным, як уяўлялася на першы погляд. Маркін скардзіўся на высокія падаткі, бруд на вуліцах, вялікую колькасць бяздомных і праблемы з электрычнасцю. Яго таксама не задаволіў узровень талерантнасці да ЛГБТ-супольнасці і тое, што нават высокая зарплата ў выніку не забяспечвала жаданага ўзроўню жыцця.

«Але потым ты пачынаеш лічыць падаткі, і ўжо атрымліваецца прыкладна такі ж заробак, як мне тут [у Беларусі] плацілі. А потым, калі ўсе вылікі робіш у канцы месяца, то разумееш, што тут, нават калі атрымліваць на 30% меншую зарплату, то ўсё роўна ты багацейшы, — падлічыў ён. — Па сутнасці, ты туды прыязджаеш і потым не разумееш, што ты там робіш, бо мора ўжо не так радуе. І ты разумееш, што, у прынцыпе, у Мінску можна жыць».

Аднак уся гэтая гісторыя выклікае пытанні. Дзяржаўныя СМІ ўжо не раз публікавалі падобныя інтэрв'ю з беларусамі, якія вярнуліся, і некаторыя з іх неўзабаве аказваліся пад крымінальным пераследам. Напрыклад, у лістападзе 2023 года Ігар Неміровіч вярнуўся праз камісію па вяртанні эмігрантаў, але быў асуджаны на год калоніі за абразу Лукашэнкі. А ў снежні таго ж года Таццяна Собаль з аналагічным інтэрв'ю аказалася пад следствам па «народным» артыкуле 342 КК.