Палітзняволеную беларуску Вольгу Іванчанка асудзілі на два гады пазбаўлення волі за каментары і «абразу Лукашэнкі». Іншая палітзняволеная, Мілана (імя змененае з меркаванняў бяспекі гераіні), расказала праваабарончай ініцыятыве «Палітвязынка», як сустрэла Вольгу ў гомельскай жаночай калоніі.
33-гадовую Вольгу Іванчанка асудзілі за каментары і «тэкст з выявай, які змяшчае заведама ілжывыя выдумкі, што ганяць Аляксандра Лукашэнку, зневажаюць яго гонар і годнасць, скіраваныя на падрыў яго аўтарытэту і фармаванне негатыўнага вобразу на сваёй старонцы ў „Аднакласніках“».
Вольга — жыхарка Магілёва, у яе разлад аўтычнага спектру. Паводле Міланы, гэта зразумела з яе паводзін:
— У Волі паводзіны маленькай дзяўчынкі, гадоў шасці. Яна вельмі сарамлівая, літаральна як дзіця. Воля не можа гаварыць з людзьмі. Зусім. Калі з ёю больш-менш збліжаешся, яна з чалавекам не гаворыць, а шэпча. Ёй было вельмі цяжка, асабліва на праверках. Калі да яе звярталіся работнікі калоніі, ёй трэба было гучна і выразна назваць свае звесткі. Але яна шаптала ціха. І на яе крычалі, пыталі, язык яна праглынула ці што.
Мілана расказала, што аднойчы супрацоўніца калоніі спытала Вольгу, чаму яна так адказвае. Іншыя зняволеныя патлумачылі, што ў дзяўчыны разлад аўтычнага спектру:
— Працаўніца не паверыла нам і сказала, што з такім дыягназам не саджаюць людзей у калонію. На наступны дзень работніцы, мабыць, кіраўніцтва калоніі пацвердзіла дыягназ Волі, і таму яна дазволіла на праверцы ёй проста ківаць.
Чытайце таксама
